Kierowca i pasażerowie docenią fotele, zarówno z przodu (trzy miejsca), jak i z tyłu (cztery indywidualne), są obszerne i dobrze wyprofilowane. Na każdym można zająć wygodną pozycję nawet w grubym, roboczym ubraniu. Nie zmieniły się materiały i jakość wykończenia. Plastiki są tandetne, wydzielają charakterystyczny dla rosyjskich aut nieprzyjemny zapach, popielniczka może wypaść przy otwieraniu, podobnie jak gniazdo zapalniczki. W Lublinie 3 Mi było pod tym względem lepiej. No i klapka schowka na szczycie deski rozdzielczej, która otwiera się na większym wyboju (producent zapewnia, że to wyeliminował). Bez zarzutu jest natomiast przestronność kabiny.

Ładownia ma obj. 5,15 m sześc. Jest ustawna i szeroka (1.719 mm na dole), na podłodze znajdują się antypoślizgowe przetłoczenia, a ściany i drzwi są zabezpieczone do wys. około 50 cm pilśniowymi płytami. Minusem jest wysoko umieszczony, bo 85 cm nad podłożem, próg ładowni.

Żeby wypróbować możliwości terenowe Gazeli, wjeżdżamy na tor motocrossowy na nieczynnym poligonie wojskowym. Na pace 300 kg ładunku. Kątem oka widzimy ironiczne uśmieszki motocyklistów i amatorów quadów. Nadwozie Gazeli podskakuje, ale żadnego dobijania amortyzatorów, mocy jest pod dostatkiem, wszystkie koła buksują i wyrzucają spod siebie ogromne ilości błota. Ruszamy za jednym z quadów. Jego kierowca co chwilę odwraca głowę, kontrolując czy nie kapitulujemy. A my na dwójce spokojnie wjeżdżamy Gazelą na 200-metrowe wzniesienie o 45-stopniowym pochyleniu. Silnik nie dławi się, spokojnie ciągnie do przodu. Wóz bez problemu pokonuje nawet jeszcze bardziej strome podjazdy. Trzy razy przejeżdżamy cały tor, a "quadowcy". przecierają oczy ze zdumienia. - Nieźle idzie... - komentują z uznaniem.

Pod maską Gazeli pracuje jeden z pierwszych polskich silników common rail - ADCR produkowany przez WSW Andoria z Andrychowa. Ma poj. 2,6 l i 115 KM mocy. Powstał na bazie dotychczas stosowanego silnika 2.4 TD o mocy 90 lub 102 KM. Gazela z tym motorem jest wyraźnie żwawsza i pewniejsza w terenie.

Gorzej samochód zachowuje się na utwardzonych drogach. Jest żwawy, swobodnie osiąga deklarowaną przez producenta prędkość maksymalną 110 km/h, ale powyżej 80 km/h hałas z zespołu napędowego i terenowego ogumienia zaczyna przeszkadzać w rozmowie.

Deklarowana przez producenta ładowność wynosi 1.055 kg, ale ta wartość wynika bardziej z konieczności zachowania dopuszczalnej masy całkowitej na poziomie poniżej 3,5 t niż z faktycznych możliwości przewozowych wozu. W praktyce Gazela może podołać znacznie większemu obciążeniu.

Wersja 27057-047 jest najdroższą z Gazel. Kosztuje 66.390 zł netto. Wszystkie konkurencyjne, zachodnie dostawczaki 4x4 kosztują około lub ponad 100 tys. zł. Fakt, że są lepiej wyposażone i wykonane, ale w terenie ma to mniejsze znaczenie.

W przypadku samochodów tak mało znanych w Polsce marek, jak Gazela pewne wątpliwości potencjalnych klientów może budzić kwestia dostępu do serwisu i części. Tymczasem importer Gazel z silnikami Andorii - AVC Polska (te z motorami na licencji Steyra sprzedaje Autotrading) ma sporą, bo liczącą 50 punktów sieć autoryzowanych serwisów w całej Polsce.

Duże możliwości terenowe.

Niska cena zakupu.

Solidna, odporna na przeciążenia konstrukcja.

Niedostatki w wykończeniu.

Skromne wyposażenie.

Hałas powyżej 80 km/h.